بسم رب الشهدا
سلام
این روزها کمی حوصله برای نوشتن مطالبی در مورد دفاع مقدس ندارم یعنی راجب هیچ مطلبی نمیدانم شاید دچار افسردگی شده باشم .
تاکنون آنچه که بواسطه تعریف ناقص از دفاع مقدس در اذهان نشسته است هر گاه نامی از جنگ و دفاع میرود برای مخاطب ذهنیت بسوی عملیات هدایت شده و بیش از این نمیتواند تصوری را در چشم روی خود داشته باشد که این نتیجه محوریت قرار دادن تنها همین بخش از تاریخ دفاعی هشت ساله می باشد اما کته ای که همواره بدان اعتراض داشته ام فراموشی بخش بسیار مهم دفاع مقدس است که نیست مگر فراموشی دفاع مردمی و نقش مردم در شهرها و روستاهای مرزی و حوادث ناگفته در باره وقایع رفته بر این نقاط است و یکی از این شهرها آبادان است که وقایع و حوادث یک سال محاصره آن و بعد از آن تا قبل از عملیات والفجر 8 که همچنان مردم در شهر بودند سرشار از نکاتی است که ناگفته مانده و همین ناگفته ها است که باعث شده تا دفاع مقدس را آن چنان بنگریم که تعریف شده است .
اندک زمانی بعد از مخاصره ابادان و سقوط خرمشهر دشمن بعثی در یک عملیات نفوذ و تسخیر بسیار حساب شده و قدرتمند وارد آبادان شد ولی به لطف خدا و اعلام ورود عراقی ها توسط شهید دریاقلی مدافعین شهر که در مقایسه با دو گردان نیروی تکاور عراقی بسیار قلیل و ناتوان مینمودند به مقابله با آن پرداخته و شهر از سقوط نحات پیدا کرد نجاتی که باعث تحولاتی در تاریخ دفاع مقدس شد .
بعد از شکست دشمن برای عبور از رودخانه بهمنشیر نیاز به وسیله ای بود تا بتوان سریع نیروها را عبور داده و دمشن را از نزدیک شدن مجدد به مواضع خودی دور نمود و یک ابتکار باعث شد تا با امکانات موجود در شهر و پالایشگاه بتوان به این مهم دست پیدا کرد ، استفاده از بشکه های خالی مواد نفتی که بوسیله یک قاب فلزی محصور میشد یک پل شناور ابتکاری را شکل داد که بعد ها در سال 62 الگوئی شد برای ساخت پل خیبری که با استفاده از یونولیت توانستیم پلی به طول ده ها کیلومتر را روی هور بر پا کنیم .
عکس زیر نمائی از پل و تعدادی از سازندگان آن است . این پل بر روی رودخانه بهمنشیر و روبروی خیابان کریمی آبادان احداث گردید .
