اقایان ستاد راهیان نور مبارکتان باشد این هم از مزار شهدای شلمچه

بسم رب الشهدا
سلام
حالم هیچ خوش نیست و دردی در سینه دارم  دردی که امروز با دیدن مزار شهدای شلمچه بر جانم افتاده است دردی که ناله و فریادم را هم اجازه برون رفت نمیدهد ، آخر این درد را به کجا ببرم که هر کس در این مملکت دارای پست و مقامی شد با هر مسلک و تفکری به محض در دست گرفتن قدرت خود را دارای تمامی علوم عالم میداند ؟ اول سال بود که شاهد از بین بردن قفسه شیشه ای حاوی اثار شهدا بودم و مطلبی را هم در وبلاگم   درج کردم و خبرهائی را داشتم مبنی بر پر کردن محل استقرار این قفسه شیشه ای که امروز با حضور در محل یادمان دیدم که توانمندی حضرات در نابود کردن بسیار قوی است

توانمندئی که با استدلالهای مضحکی همراه بود از قبیل اینکه چند بار خطراتی متوجه کودکان و امکان سقوطشان بداخل این محل و یا اینکه مردم بسراغ شهدا نمیرفتند و به محل قفسه شیشه ای متوسل میشدند ووووو کار خود را توجیح کردند ......اقایان من بخش عمده ای از عمرم را در همین مکان و مکانهای یادمانهای دفااع مقدس گذرانده ام ساعات و روزهائی که خانواده ام هم دیدن من برایشان یک انتطار شده بود و هرگز ندیدم که مردم در این مکان توسل بگیرند و یا توسل ببندند ، این مکان به مرور زمان به برند و نشان مظلومیت شهدای شلمچه تبدیل شده بود از زمانی که نه شمائی بود که ستادی داشته باشد و بودجه های مربوطه ............................

حرف بسیار برای گفتن دارم اما بوقتش